Lucas 24: 45-53

De hemel.
Voor de doden?
Voor de levenden?
Voor de ENE?

“De hemelen zijn de hemelen van de ENE,
de aarde gaf hij de zonen van Adam”,
staat in de psalmen.

De hemel voor de Eeuwige.
De aarde voor de mensen.
Voor de zonen van Adam,
de dochters van Eva.

En zo is het natuurlijk, we weten het allemaal, we weten niet anders:
Op aarde leven wij,
op aarde verlangen wij,
op aarde kijken we naar de hemel, zien wij uit naar liefde, vrede, recht,
op aarde kijken we in het graf,
op aarde sterven wij,
in de aarde rusten wij.

Hemel voor God,
aarde voor mensen-
maar hoe zijn ze verbonden?

In het verhaal van vandaag
door de Hemelvaart van Jezus Christus.
Brug tussen Hemel-en-Aarde.
Als een Jakobsladder voor de volkeren.

Dat beeld van die ladder komt bij mij op door de beeldende vertelling van Lucas.
In zijn vertelling zie ik als het ware die ladder verschijnen,
met een beweging naar boven
en gelijktijdig een beweging naar beneden.
Een beweging naar de hemel
en een beweging naar de aarde.
Zoals de engelen bij Bethel de Jakobsladder op en af gaan.

Lucas vertelt over Jezus Christus:
terwijl hij hen zegent
neemt hij afstand van hen,-
hij is omhooggedragen naar de hemel.

In de zegen van Christus
worden het Licht van de EEUWIGE in onze harten,
zonen van Adam, dochters van Eva,
aangestoken –
hiermee krijgen wij,
die ‘van de aarde zijn’
het vertrouwen
van de hemel:
Nu jullie – aan de gang met het Koninkrijk:
mijn zegen hebben jullie!

Met andere woorden, zoals ik bij een collega las: we krijgen een hemelhoed.

En die hemelhoed die wij ontvangen,
dat vertrouwen van Godswege,
dat geeft een intense vreugde
– vreemd genoeg nog des te meer omdat, zoals er staat,
Jezus Christus afstand neemt.
Je zou zeggen: afstand nemen is eerder droevig dan vreugdevol.
Als je afstand neemt, laat je de ander aan zijn lot over.
Zoek het maar uit.
Als de negatieve zijde van mijn zegen heb je…

Toch is afstand nemen hier heilzaam en vreugdevol.
Het gaat samen met de zegen van de EEUWIGE
die zijn vertrouwen uitspreekt in ons,
zonen van Adam,
dochters van Eva,
nu Lichaam van Christus,
en dat vertrouwen wordt benadrukt door de afstand die Christus neemt.
Vergelijk het met een kind dat de boodschap krijgt op eigen benen te kunnen staan.
Dan moet je het niet ook nog vasthouden als ouder –
je moet juist afstand nemen,
ruimte geven,
dan kán het kind ook echt zelf lopen.
Zelf vallen.
En vooral: zelf opstaan.

Het afstand nemen en het zegenen – wat een vertrouwen spreekt hier in uit!
Hemels vertrouwen.
Er staat dan ook geschreven: hij is omhooggedragen naar de hemel.
Zo zou je moeten leven…
gezegend zegenend in hemels vertrouwen.

En dan hebben we de Geest nog niet eens ontvangen…(!)
Kun je nagaan hoe groot het vertrouwen van Godswege is in ons,
zonen van Adam,
dochters van Eva,
Lichaam van Christus.
Hebben we het lef dat te ontvangen?
En ernaar te leven,
te handelen,
te doen en te laten?

(…)

En nu dan is Christus opgevaren ten hemel.

Op de aarde van de mensen is Jezus als het wenkend perspectief voor God:
Alsof Jezus en wij – lichaam van Christus – als het ware zeggen tegen God:
Kijk, God, het kan,
leven naar uw hemelse beeld,
elkaar goed doen,
elkaar liefhebben,
barmhartig zijn,
kijk nou, ik – jouw zoon – doe het – anderen ook!
Uw kinderen aarden naar hun Vader!
Zelfs waar het helemaal misloopt,
op een kruis bijvoorbeeld,
want ja, mislukken en kwaadheid zit mensen óók in het bloed,
dan tóch houdt het nóg niet op
met het verlangen te leven, te handelen, te doen en te laten,
naar uw hemelse beeld –
als we vallen staan we weer op,
als we doodgaan leven anderen onze zegeningen door…

Zo is op de aarde van de mensen
Jezus de mensenzoon en in zijn kielzog wij als Lichaam van Christus
als een wenkend perspectief voor de God.

Andersom is in de hemel van God
Christus als het ware het wenkend perspectief voor ons:
Alsof God zegt:
Mijn zegen hebben jullie!
Ik heb alle vertrouwen in jullie, mensenkinderen,
zonen van Adam,
dochters van Eva,
ik heb een prachtexemplaar van jullie soort aan mijn rechterhand –
als mijn zoon is hij –
Christus.
Zijn hemelhoed staat jullie goed!

Hemelvaart:
Christus representeert ons in Gods eeuwigheid,
wij representeren zijn levens- en lijdensweg in het aardse bestaan
– zo worden hemel en aarde bijeengehouden,
“De hemelen die zijn de hemelen van de ENE,
en de aarde voor de zonen van Adam”

Amen.